Leesverslag oordeelvorming: Twee Vrouwen - Harry Mulisch

1.    Algemene informatie

standaardtitelbeschrijving

Twee vrouwen van Harry Mulisch

Apeldoorn, oktober 2008, 28^ste druk (1975)

140 pagina’s

genre

psychologische liefdesroman

samenvatting

Het verhaal in dit boek gaat over een relatie tussen twee vrouwen, Laura en Sylvia. Laura is al een tijdje gescheiden van Alfred. Zodra ze Sylvia ziet voelt ze dat er iets bijzonders is tussen hen. Ze beginnen een liefdesrelatie. Deze verloopt niet helemaal vlekkeloos. Mensen in de omgeving reageren vaak negatief op de relatie en de ouders van Sylvia zijn ook struikelblok. Toch zetten ze de vrouw-vrouw relatie door.

2.    Persoonlijke oordeel

Ik pakte dit boek op nadat iemand mij had gezegd dat ik het moest lezen. Die persoon zei dat het een heel bijzonder boek was met een ongewoon thema. Het thema waar zij het over had was homoseksualiteit en ik ben het met haar eens dat er te weinig over geschreven wordt in boeken. Een paar weken nadat ik het boek gelezen had, spookte het boek nog steeds door mijn hoofd. Het boek is blijven hangen en dat komt niet vaak voor. Ik vond het een heel goed boek en het zal bij iedereen die het leest lang blijven hangen, maar het was wel moeilijk te lezen. Dat komt vooral door de opbouw van het verhaal die heel rommelig verliep. Vaak wist ik niet in welke tijd in Laura’s leven de gebeurtenissen zich afspeelden. Ik vind dat het boek vaker gelezen moet worden. Het is belangrijk dat homoseksualiteit openbaarder wordt. Waarom zou het taboe zijn om van iemand te houden, welk gender hij of zij ook is? De belangrijkste reden waarom dit zo’n goed boek is het thema van het boek. Wat ik eigenlijk best bijzonder vind is dat Harry Mulisch dit boek in 1975 heeft geschreven. Toen was homoseksualiteit nog veel meer taboe als nu.(intentionele argumenten)

Harry Mulisch beschrijft de relatie tussen de twee vrouwen uitgebreid. Voor mij kwam de relatie een beetje onrealistisch over, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik het niet eens was met Laura en Sylvia en de manier waarop zij met elkaar omgingen. Het is belangrijk om met elkaar over dingen te praten en dat konden zij duidelijk niet. Als dat niet kan vind ik dat je geen echte relatie hebt. Ik vond ook de manier waarop ze elkaar ontmoeten en hoe ze meteen voor elkaar vallen een beetje apart. Ik zou verwachten dat je daar iets langer over zou doen, maar niks is immers te verwachten in het leven dus wat dat betreft heeft Harry Mulisch misschien wel realistisch geschreven. (realistische argumenten)

Ik vind de schrijfstijl van Harry Mulisch goed. Hij beschrijft de dingen op een manier waardoor je erover na gaat denken of die dingen een diepere betekenis hebben. Hij doet dat door middel van metaforen.

Een voorbeeld:

Plotseling bedolf de vermoeidheid mij, zoals een gedropte parachutist wordt bedolven door zijn parachute (p.7)

Op deze manier geeft Mulisch de lezer een beeld in plaats van alleen een woord. Ik vind het bijzonder als een schrijver dat kan. (structurele argumenten)

De opbouw van het boek was lastig te volgen. Mulisch laat kleine, essentiële dingen achter waardoor spanning opgebouwd wordt. Maar door bijvoorbeeld achter te houden hoe oud de hoofdpersoon op een bepaald moment is en wanneer wat zich afspeelt, is het boek lastig te volgen en zullen de mensen die geen moeite willen doen om het boek te begrijpen het boek snel wegleggen. Ik vind dat er bij dit soort boeken een beter einde is. Meestal valt op het eind alles pas op zijn plek. Ik vind het mooi als aan het eind van het boek alle vragen opgelost zijn. Aan het einde van het boek komen we er bijvoorbeeld pas achter wat de reden was van Sylvia om Laura te verlaten en bij Alfred te gaan wonen. (structurele argumenten)

Al met al is het een boek dat het waard is om te lezen. Ik zou het niet lezen als je iets simpels wilt lezen, maar als je iets wil lezen waarover je nou wilt denken, moet je het zeker lezen. Ik zou het iedereen aanraden.